İlk insanlar, Dünya'yı düz bir yer, gökyüzünü de
onun kubbesi gibi gördüler. Güneş ile Ay'ı, bu kubbe üzerinde ve Dünya'nın altından dolaşmak suretiyle sürekli olarak gelip geçer sandılar.
Dünya'nın yuvarlak olduğu anlaşıldıktan sonra da kâinatın merkezinde sandılar. Güneş'in, Ay'ın, bütün seyyar ve sabit yıldızların, Dünya'nın etrafında döndüğünü farz ettiler. İnsanların dünya hakkında fikri 400 sene evveline kadar bu merkezdeydi.