Yalnızlıkta ikinci bir kişi olmuştu içinde. Asıl, o muydu, kendisi miydi, karıştırıyordu. Kim bilir belki kendisi ikinciydi. Zaman zaman onunla konuşur gibi mırıldanırdı. Etsiz kemiksiz o varlık, evle onun arasında bir köprü görevini görüyor, adeta ikisinin ortasında birinin söylediğini öbürünün diline çeviren bir uzman gibi yaşıyordu.
Sayfa 52 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.