Kaf
Kâle karînuhu rabbenâ mâ etgaytuhu ve lâkin kâne fî dalâlin baîd:
“(O gün kişi ölürken) Arkadaşı (olan şeytan) der ki:
Rabbimiz! onu ben azdırmadım (onu ben tuğyana düşürmedim),
o kendisi zaten derin bir dalaletteydi (bilerek benim peşimden geldi).”
Kâle lâ tahtesımû ledeyye ve kad kaddemtu ileykum bil vaîd:
“(Allah) Buyurur ki: Benim huzurumda çekişmeyin, ben size daha önce ikazımı yapmıştım (sizi uyarmıştım).”
Mâ yubeddelul kavlu ledeyye ve mâ ene bi zallâmin lil abîd:
“Benim katımda söz değiştirilmez (her neye hükmetmiş, neyi vahyetmişsem hükmüm odur) ve ben kullarıma zulmedici değilim (kullarıma zulmetmem mümkün değildir).”
Sayfa 97Kitabı okuyor
··
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.