Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Onca zaman sonra bile kederi sona ermemişti. Karanlık bir kuyu gibiydi bu keder, bir zamanlar yankı yapan bu kuyuya, dibe kadar indiğinde acısının dineceğini sandığı bir taş atmıştı. Ama öyle olmamıştı, taş düşmeye devam ediyordu. Bu taşı ve kuyuyu günlerce, hatta haftalarca unuttuğu olmuştu. Ama sonra Liliyana'nın ismi aklına geliyor ya da gözleri yatak odasının duvarındaki iki yıldızlı bayrağı soğukta donmuş gibi duran küçük teknenin resmine takılıyordu. O zaman bir mektup yazmak için oturuyor ama mektup yazacak kimsesinin olmadığını hatırlıyor ve etrafını saran sessizlik, kuyunun ve düşmeye devam eden taşın sessizliğinden farksız oluyordu.
Sayfa 287
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.