Camide imam bir hutbe vermişti. Kısa,özlü bir hutbeydi.Kafirin boyunduruğundayken Cumanın sakıt olduğunu söylemişti yalnızca.Ama bu bir cümle oradaki cemaati harekete getirmeye yetmişti.Gavur bayrağını indirmek için ellerinde taş,sopa,mavzer ne varsa kaleye saldırmaya başlamışlardı.Sonra kurşun yağmuru altında "Gavurun kurşunu bana işlemez! "diye öne atılan Mevlüt'ü gördü.Ateş kesilince yattığı yerden onu kaldırmaya gitti,vücudumu tehlikede Işık olmuştu sen ölü değilsin diye mırıldanıyordu ama ağlamaktan gözyaşı akıtmaktan da kendini alamıyordu. Karmakarışık bir düştü.