Aykut Barış ÇELİK: "BU ŞİİR NE ANLATIYOR?": BU ŞİİR NE ANLATIYOR? Ben aşka aşığım, Dünyada aşkı bulamadım. Ama konuştuğum da baharlar yeşeriyor bende, Hiç sebebini bilmeden, Mutlu oluyorum bir yerlerde. Ben aşka aşığım, Zamanda bende,...

Ben aşka aşığım, Dünyada aşkı bulamadım. Ama konuştuğum da baharlar yeşeriyor bende, Hiç sebebini bilmeden, Mutlu oluyorum bir yerlerde. Ben aşka aşığım, Zamanda bende, Ben zaman olmuşum. İçimde bir bilmece, Ben ona hareket edip gidiyorum. Ben delisi oldum yaşadığımın, Ben dünyadan yarıldım. Ben bugün ben olduğumu unuttum, Olsun bir sabah yada gecenin kandilinde, Ben bayağı bir aşka aşığım. Aşkın sahibini bulamamış, Yaşamışım bu şehirde. Kandilleri rengarenkti gitgide, Ben zaman olmuşum, Oda benim içimde. Ben aşık olmuşum kendi içimde, Bana aşk yok divane. Ben kime aşık olduğumu bilmeden, Yüreğime kamburumla güneş taşırım. Ben hep durduk yere mutlu olup avunurum... Kime aitim bilmiyorum, Sahipsiz bir zaman kavramı ahalinde gidiyorum. Sahipsiz zaman diliminde şarabımı yudumluyorum, Gaybı âlemimde ben bir yerde, Ben durduk yere neden mutlu oluyorum? Kavuğum da dermanım var, Süzüp süzüp nefesime çekiyorum. Kavuğum da ballı hayatım var, Bahtıma sürüp duruyorum, Benim biraz sıkımlık limonlu canım var. Sokağın ortasında bağırıyorum "aşığım" diye, Sahibi yok durduk yere. Pencerelerde sessiz iniltiler, Perdeler de çoklu geçmiş zamanlar, Benim bir sıkımlık limonlu, naneli neşelerim. Kasabamın bir otobüs durağında beklerken, İçime yeşeren bu şebnem rengi dünyalar, Üzeri değerli yeşimlerle dolu bir avize güneş. Her doğduğuna nazır gelip giderek, Niye bu kadar neye aşığım bilmiyorum. Bilinmemezlikte beklediğim ilk duraklarım, Bana yabancı insanlığım, Benden daha da güzel ve umutlu. Ufak bir beklenti üzerine, Biriken kalabakların içinde. Parmağında yüzük adamın, İçine bambaşka bir dünya sığdırmış. Ruhunun bozkırın da kaybederse, Oda güzel bir aşıktır, Aşkını hâlâ arayan aşıktır. Şu albatroslara sordum fikrimi, Onlarda soruşturup durdular her yerde, Nasıl bir şey içindeyse yok. Ben aşık olmaya aşık olmuşum, Ben elimde eksi sıfır ile sevdaya tutulmuşum. Şu denizlerde ki dalgalardan da mürekkep edindim, Düşüncemle karıştırdım derinlemesine, Dilime dökülmeyen kelimelerde ben hep, Ben hep güzel bir şekilde aşık oldum. Ben gidip geldiğim caddeler üzerlerinde... Bilmem kimin kanatları altında? Benim denizim güneş batınca, Çok güzel aşık olmuşum. Aşk kalbimde parçalanıp gittikçe, Saçmalayıp durmuşum satırların içinde. Şu ileride ki sokak arasını geçince, Kimseye söz vermediğim hâlde, Bir sevda yine ateşlenip harlanıp duruyor içimde. Bana tatlı acı veriyor bir hâlde, Bilmiyorum sebebi ne? Ben aşka aşığım, Bayağı hemde abartılı şekilde aşka aşığım. Belki bundandır bulamadığım, Ben aşka aşığım, Belki bundandır bulunamadığım... AYKUT BARIŞ ÇELİK

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aykut Barış ÇELİK