Vurucu iki alıntıyla aklımın ipini kendine çeken kitap. “Din başka bir şeydir. Allah başka bir şeydir.” “Mısır’da dört din vardır. İslam, Hrıstiyanalık, Yahudilik ve Vafd. Vafd bize neleri sevip nelerden nefret edeceğimizi, ne kadar sevip ne kadar nefret edeceğimizi öğretti. Milliyetçi dava bizi yakaladı ve ailemizin, geleceğimizin, kişisel arzularımızın yerini işgal ederek kalplerimizi de ele geçirdi. Partinin seline aynı güç ve şiddetle kapılmış, her hücremizde aynı şeyi yaşayarak ilerliyorduk.” Ali Şerati diyor ya; “Kendi adına değil, Allah adına! Siyaset adına değil, hakikat adına! Ey Muhammed getirdiğin dini öylesine bozdular ki artık sen bile tanımakta zorlanırsın.” İnsanın olduğu her yer birbirinin aynasıdır. Ya yanlışı bilip ondan kaçan bir toplum yapısı ile sosyal, ya doğruları hak eden soy ve statü gruplu bir yapıyla hiyerarşik, ya da her doğruyu kendine ve istediğine veren bir diktatörlük sistemi vardır. Adalet yanlıdır, ismi ne kadar yansız görünsede. Sistemler dünyasında her toplumda göreceğimiz sıradan insan manzaraları anlatmış yazar. Arkadaşlık, yaşanmışlık, hayaller ve hayatın yaşattıkları arasında. Tüm bağları da kahvehanede bir masa etrafına toplamış. İnsanlar büyümüş, hayalleri ve cesaretleri değişmiş ama kendileri o masada bir araya hep gelmişler. Seksenlerin, doksanların birazda ama çok az biraz bugünlerin insanları gibi. Devlet kurup devlet yıkan ateşli konuşmaların yeri kahveler. Haber kaynakları kahveler. Sadık, İsmail, Hamada, Tahir ve adı hiç geçmeyen anlatıcımız aynı ilk okulda okurlar. Birlikte büyüler, ergenliğe birlikte geçip aşık olurlar kimi dini inançları gereği hemen evlenir kimi de haşhaş, içki, farklı kadınlarla gece aleminde alır soluğu. Ülkenin iç çalkantıları Said Zangul ve Vafd Partisi, Kral Faruk, özgürlük hareketleri, milliyetçilik akımları farklı siyasi görüşler ne yaşarlarsa yaşasınlar hiç kopmazlar ve ilk okul biter bitmez soluk alma mekanı olarak belirledikleri Kuştimur Kahvehanesine gitmekten hiç ama hiç vazgeçmezler. Kimi siyasetin içindedir o kahveye gelir, kimi de siyaseti yorumlayan halktır o kahveye gelir. Yetmişli yaşlara kadar yaşadıkları her olayda birbirlerine öyle destek olurlar ki onların ki arkadaşlıktan öte kardeşlik olur. Hayat gibi bir kitap... Kadınlara Mısır halkının ve hangi statüden olursa olsun bakanların fikirleri sarsıcı. Kader coğrafya mi? Onu da sanmıyorum. ... Yazarın ölmeden önce yazdığı son eseriymiş. Mısır tarihi ve kültürünü tanımak için çok güzel bir kitap. Seviyorum böyle bir sahnede köşede durup olağan hayatların olağan hallerini izlemeyi. Ve bazı yazarlar bu konun gerçekten ustası. Çekiyorlar sizi mekana, oluyorsunuz bir anda yönetmen. Ara vermezseniz oyuncular gitmez ve siz hangi anı isterseniz o anı oynarlar. Doğaçlama gider konular ama bir gerçeklik var onlara kimin rolünü verseniz önce o role girerler. Alın şu kadroyu haritanın Türkiye’sine getirin. Bakın bazı şeyler değişir ama konuşmalar değişmez. Benziyoruz işte, hepimiz aynı dertlerle yoğurularak. Ben kitabı büyük bir keyifle okudum. Yakın tarihe de halk gözünden bakmak keyifliydi. Keyifli okumalar!

Kuştimur KahvehanesiNecib Mahfuz · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2012264 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.