“İnan bana Frankenstein, ben iyi yürekliydim; ruhum sevgi ve insanlıkla parlıyordu; ama yalnız değil miyim, acı bir şekilde yalnız? Benim yaratıcım olan sen benden nefret ediyorken; bana hiçbir şey borçlu olmayan dost hemcinslerinden ne bekleyebilirim ki?”