...
Bir gün her şey sona erse
ihtiyarlasa kafam, kalbim ve şiirim
hiçbirini hatırlamasam yaşadıklarımın
etimdeki ateş, derimdeki alev beni terk etse
nerede olduğunu bilmesem senin
hiç kimse de bilmese...
Mutlaka uyanacağım sabahların en sessizinde
kim bilir neler geçecek aklımdan
dar mı gelecek odalar, evler, şehirler dar mı gelecek geçmiş günler, kağıtlar, kitaplar
dar mı gelecek zaman bilmiyorum. Kalkıp uzanacağım bir kanepeye uyandığımda "Dünya" diyeceğim "insanlar ve hayat"
bakıp pencereden bir ağaca
bir börekçiye, bir manava, bir sabahçı kahvesine
şımardıkça yorganı başına çeken çocuğa,
babasına masal anlattıran bir genç kıza
yaşarken hiçbir şeyini esirgemeyen bir kadına
bakıp bütün bunlara:
"Dünya, insanlar ve hayat" diyeceğim
"Sizi sevdiğim için oluyor ne oluyorsa"