İlk dönüşümle birlikte gençlik her türün içinden geçer, homo sapiens diğer türleri taklit ederek onları toparlar. Ancak yaşam akışının denetlenmesi insanı heykelleştirdi, sanki onu yaşlandırıp bir çeşit hayvana dönüştürdü. Yaşam boyu işleyen ölüm bizi aidiyete zorlayarak bir türe sokar, bir birliğin niteliğini yapar. Bu aidiyetin obur tutkusu alışkanlıklarımızı katılaştırır, hareketlerimizi dondurur, kemiklerin kuruluğunu esnek et ve yumuşak deriye tercih eder. Bu tutkuyu bir iskeletle temsil etmemiz bu yüzdendir. Yaşam devamlı seçenekler sunsa da, tutku bizi ahşap bir yapıya dönüştürür.
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.