Kimi zaman masalsın hikayesin
Kimi zaman da anne duası kadar gerçek
Söylenir avutur uyutur öyle gidersin.
Vakti gelince sende kulağıma söyleyiver
(artık benimle ) İşinin bittiğini
Seninle tanıştığımda bir kelimeydim.
Sadece Adım.
Şimdi çoğaldım cümlelere karıştım.
Cümle Alem öğrendi ki, ben de öğrendim.
Ömrümü verdim ben sana
hani sen de yeni hikayeler aramayacaktın.
Günün birinde
Sana kötü bir şiir yazarım
Ancak öyle ödeşirim diyordum
Bu şiir de kötü oldu
Seninle ödeş ödeş bitmedi.
.
Seni hikayemden silmediğim için mutluyum.
.
Tamam, bende gram akıl yoktu
Ama senin yediğin de peynir ekmek değildi
Attılar kaptın söylediler inandın
Sen martı değilsin sevgili
yalanlarla büyüyorsun
Bu sana söylediğim en büyük gerçek.
Anne duası gibi gerçek
bir gün elbet yere ineceksin.
o zaman beni arasan da bulamayacak.
Canının içi yok artık.
İçin ne söyler ona
Fısıldarsan bak martılar duyar
Su serindir güneş sıcak
Yaşıyorum, suyun derinlerine varamadım henüz.
Aç midem suda yüzüyor
Aç ellerimin damarları suyun rengine bürünmüş
Belki arkamdan bağırıyor çığırıyorlar şuan
Duyamıyorum başım suyun içindeyken.
Ben geri dönemem ki yüzme bilmeden.
Konuşup da ne olacak sizinle
Duyup da ne olacak
Biraz daha tuzlu su yutunca
Bir balığın vücuduna benzeyecek vücudum
Saçlı kıllı büyük bir balık.
Martılar bakmıyor suratıma artık.
Oyun oynamıyorlar benimle .
Çık oradan diyor annem oynama suylan artık
Çıkamıyorum anne yüzme bilmiyorum yazık..