“Şimdi aramızda noksan olan şeyin ne olduğunu biliyorum. ……. Bende inanmak noksanmış… Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım için, sana aşık olmadığımı zannediyormuşum.”
İnsan bazen inanmak istemez,hayaller kurduğu,düşler kurduğu bir insanın gerçekten hayatında olduğunu bilmek sıra dışı gelir ve gerçeklikten uzak sayar.Her ne kadar karşılıksız seviyorum dese de, insanoğlu sevgiye muhtaçtır.Her zaman beklenti içerisindedir.Bu satırlarda ,aslında ilk görüşte aşık olduğu biri de olsa bile zamanla aralarındaki iletişimden sonra karşı taraftan sevgi bekleyen ve bu sevgi olsa bile bunun varlığını ve kendisine duyulabilecegine inanmayan bir adamın haykırışları anlatılıyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.