Onun sevgisi lal, sözsüz,susqun bir pərəstiş formasında idi. O, sevgisini yalnız gözləri ilə, tanrısının hər hərəkətini diqqətlə izləməklə büruzə verirdi. Bir də utanmasından, sıxılmasından bilinərdi sevgisi. Tanrısı ona baxanda, nəsə deyəndə Ağdişin içində təlatüm qopurdu: o,tanrısına sevgisini ifadə etmək istəyirdi, amma bunu fiziki baxımdan bacarmırdı.
Sayfa 232Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.