And why are you so firmly, so triumphantly, convinced that only the normal and the positive--in other words, only what is conducive to welfare--is for the advantage of man? Is not reason in error as regards advantage? Does not man, perhaps, love something besides well-being? Perhaps he is just as fond of suffering? Perhaps suffering is just as great a benefit to him as well-being? Man is sometimes extraordinarily, passionately, in love with suffering, and that is a fact.
¢---⋆
Ve neden yalnızca normal ve olumlu olanın, başka bir deyişle, yalnızca refaha yardımcı olanın insanın yararına olduğuna bu kadar kesin, bu kadar muzaffer bir şekilde ikna oldunuz? Avantaj konusunda akıl yanılgı içinde değil midir? Belki de insan refahtan başka bir şeyi sevmiyor mu? Belki o da acı çekmekten hoşlanıyordur? Belki de acı çekmek onun için refah kadar büyük bir faydadır? İnsan bazen olağanüstü derecede tutkulu bir şekilde acıya aşık olur ve bu bir gerçektir.