Bu kitabı bugün sahafta buldum ve bazen sahaftan kitap aldığımda her kitabın içinde benden önceki sahibinin hayatından ipucular bulunduruyor ve bu aslında karşılaştığım üzücü bir durum. Aslında üzülmüyorum sadece bazen olmayan tamamlanmayan aşklara sevgilerin boşa düşüşüne üzülüyorum, yiten duygulara üzülüyorum. Unutamıyoruz bazı şeyleri, hataları, duyguları ve sonrasında unutmak için duygusuzlaşıyoruz, hissizleşiyoruz ve en ağırı da ne biliyor musunuz? Sessizleşiyoruz. Sonra arkamıza dönüp baktığımız zaman şey diyoruz. Bunun için mi çaba gösterdim diyorsun. Bazı insanlar gerçekten bizlere ağır geliyormuş. Daha sonrasında da normalleşmeye başlıyoruz. Aslında herkesin senin için sıradan hale geldiğini görüyorsun. Bu aslında üzücü bir şey ve aynı şekilde alışmak bir lütuftur. Ama şöylede bir şey ezbere lafla bitirmek istiyorum; hayattan küsmedik, hayat devam ediyor. Umutların bittiği anda mucizeler ortaya çıkarmış.
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.