Polisiye mi yoksa sadece roman mı?
Beyoğlu Rapsodisi, Ahmet Ümit’ten okuduğum ilk kitaptı. Neredeyse 4-5 yıldır kitaplığımda duruyordu. Hep ertelediğim romana sonunda şans verdim ancak iyi mi yaptım kötü mü bilemiyorum.
Ahmet Ümit’in betimlemeleri çok hoşuma gitti. Benim gibi kitaplarda bahsedilen konumlara çok ilgili bir okuru öylesine besledi ki bu betimlemeleri…Neredeyse gezilip görülecek bir Beyoğlu haritam var diyebilirim.
Romanın hikayesinden bahsetmeyeceğim, o kitabın arkasında da yazıyor. Ben okuyup bitirenlerle düşüncemi paylaşmak istiyorum.
Öncelikle bu roman bir polisiye miydi diye düşündüm bitirdiğimde çünkü benim için bir polisiye romanı bitirdiğimde şaşkınlığımı gizleyemez halde olmalıydım. Bu romanı bitirdiğimde hiç öyle hissetmedim. Böyle kalın bir polisiye romanın %95’i anlatı ve betimlemelerle ilerlerken çözümün %5’lik kısımda ayak üstü işlenip bitirilmesi biraz heyecanımı kırdı.
Romanda beni etkileyen tek şey Selim karakteri oldu. Ahmet Ümit’in kalemini bu yüzden sevdim. Selim aslında bir çok romanda olabilecek kadar sıradan bir karakter. Etkileyici kısmı ise gözlemciliği. En yakın arkadaşlarının bir kaş hareketinden bile detaylı
analizler yapabilen Selim karakterinin Beyoğlu hakkındaki bilgisi, tarihe olan ilgisi ve geniş genel kültürü çok hoşuma gitti. Hikayeyi onun ağzından dinlemek sanki bir büyüğümden hikaye dinlemek gibi merak uyandırıcıydı.
Lafı bağlamak gerekirse, Beyoğlu Rapsodisi kesinlikle ölmeden önce okumalısınız diyebileceğim bir kitap değil. Okumazsanız bir şey kaybetmezsiniz. Böyle diyorum ama sadece Selim karakterini tanımak için okunabileceğini düşünüyorum. Gerçek hayatta da Selim gibi bir karakteri tanımak isterdim. Kitabın finalindeki olaylar için değil, olaylara bakış açısı, kültürü, aile ve arkadaş ilişkileri gibi şeyler için.
Şimdiden herkese keyifli okumalar dilerim. 
Beyoğlu Rapsodisi 
Ahmet Ümit
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.