Veciz sözler tam da kitabın son cümlesi gibi “hem neşeli, hem de kederli”
Kitabın sonuna gelmeden, okurken hissetmiştim ve düşünmüştüm bu duygular üzerine. İçe dönük bir insanın, performans kaygısıyla kendini sergileyen insanları seyrederken aklından geçeni okuduğum bir cümlede mesela. Çok özgüvensiz ve kendine çok acıyan Sulhi’nin bir sürgün yerindeymiş gibi her cümlede kendine yüklenmesini okurken çok hüzünlenmiştim.
Bazı cümlelerde de suratımda anlamsız bir gülümseme, ruh halim hiç de iyi değilken hem de…
Barış Bıçakçı konu seven, olay seven bir yazar değil bence. Bu nedenle de kallavi bir son beklemiyordum, her şey havada kalabilirdi, hazırlıklıydım. Ama sonu da ne incelikli oldu kitabın. Devamını kafamda kurgularım kendimi tanıyorsam. Kitap boyunca bir kederli bir neşeli hissettirse de sonu neşeli bitti.
Sulhi; münzevi, ayrıntılarda boğulan, herkesin yerine utanan, anlatmayı çok isteyen ama çok seyreden karakter. Bir süre Hümeyra dinleyerek Sulhi’yi düşüneceğim gibi. Çünkü oburluk edip bir nefeste okudum kitabı ve hazmedemedim bütün o hisli cümleleri.
Bir yandan da alaycı biri Sulhi. Veciz sözler adlı bir radyo programını dinliyor hergün ve arayıp günün konusu hakkında beylik bir cümle kuruyor. Herkes gibi… ilkokulda kompozisyon ödevi yazılacak cümleler diyor bunlara. Yaşamayan insanların avuntusu gibi bir program. Bu yanıyla ince bir alaycılık da var kitapta. Yer yer kendini ve insanların davranışlarını, kendini gözlerinde çok önemli atfeden insanları gülünç buluyor. Bu nedenle de Sulhi’nin aşkları da gülünç ya da karşılıksız. Çünkü sevgililerinin düşüncelerini bilmiyoruz, hep dinliyor onlar. Neler hissediyorlar? Nasıl biriler? Ne düşünüyorlar ? Sanki bir sevgili prototipi var karşısında ve Sulhi istediği gibi bir anlam yüklüyor ona. Hep onun hisleri ve bakıl açısı… Sulhi ve arkadaşı Hasan tamamen kendiyle dolu insan ilişkilerinde. Bu kadar kendiyle dolu olan biri hayatta kendine bir yer bulamamış olabilir mi?? Böyle düşüncelere de kapılıyor insan. 
Barış Bıçakçı
Barış Bıçakçı okurken kendini değerli hissediyor insan… Çok geç keşfettiğim için hem üzgün hem de hayatımın bu döneminde okuduğum için şanslı hissediyorum. Domino taşı düştü artık, 2024 Barış Bıçakçı yılım olacak gibi.
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.