Bu yazı kederden boğulmuş ruhlara yazılmış eşsiz bir yazı kanaatimce. İnsan duruyor bazen ve en yakınları dahil bunu idrak etmekte güçlük çekiyor. Sürekli bir iyi gelme çabası, iyileştirme çabası… Fakat bir duygu varsa ve insanı durduruyorsa onun yaşanması gerekiyordur, duygunun yaşanmasına fırsat verilmesi gerekiyordur. Her buhranlı dönemi teselliler sarmayabilir, iyi gelmeyen hiçbir şey olmayabilir. İnsanız ve her duygumuzu yaşayabiliriz.