• • • Öncelikle Cath’in bir ezik olduğunu düşünüyorum (kitabın %90’ı boyunca böyle düşündüm). Dünyada nice travmalar yaşamış insanlar varken annesi terk etti diye “ben çok zor şeyler yaşadım”, “ben yetersizim”, “ben çirkinim” komplekslerine girmesi beni çok sinirlendirdi. Üniversiteye gelmiş bir genç kızın Simon Snow’a ölüp bitmesi, sonlara doğru Yola Devam’ı bitirebilmek için adeta kendini paralaması, neredeyse Simon ve Baz’ı arzulayacak kadar sevmesi inanılmaz saçmaydı. Sanki bir ortaokul öğrencisinin bakış açısını okuyormuşum gibi hissettim. Büyü biraz Cath. Travmaların var diye içine kapanıp delicesine Simon Snow bağımlısı olmak yerine kabuğundan çıkabilirdin. Bu tamamen insanın elinde olan bir şey. Ayrıca Levi’la yakınlaştıkları zamanlarda sanki ilk defa karşı cins görüyormuş gibi tepkiler vermesi çok salakçaydı. İlk defa biriyle el ele tutuşacak olan bir ortaokul öğrencisi bile böyle davranmaz. İkinci olarak Levi karakteri Cath’ten gerçekten hoşlansa da Cath’in kafasına taktığı durumlara yeterli açıklamayı yapamadığını düşünüyorum. Yazar bize Levi’ya güvenmekten başka çare bırakmamış gibiydi. Wren’den seksi diye söz etmesi, sonrasında iki yakınlaşma anında da Cath’in saçlarını açıp gözlüğünü çıkarmasını istemesi iğrençti. Wren’i beğeniyorsan Wren’le sevgili olsaydın o hâlde. “Basit bir öpücük” tartışmasındaki açıklaması da yetersizdi ve güvenilir değildi. Sonuç olarak ana karakter aptal ve fazla özgüvensiz olduğu için sevemedim. Levi da bana güven vermedi. Simon Snow kesitleri de fazla saçmaydı. Yazar Simon Snow tamamen Harry Potter’a benzemesin diye birkaç beyaz tavşan eklemiş, bu kadar. Simon Snow’u kasıntı bulunca ve kitabın konusu da çoğunlukla Simon Snow hayranlığı üzerine olunca haliyle bu kitabı da çok beğenemedim. Biraz boş bir kitaptı. Vakit geçsin diye okunabilir ama benim için edebi değeri yok.

FangirlRainbow Rowell · Pegasus Yayınları · 20161,431 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.