Şüphe, hep kendime karşı hissettiğim bir duyguydu ama en kötü yanı bunun farkında olmamamdı. Bir cümle, bir bakış bile o kadar etkilerdi ki beni bedenimin içinden çıkıp benden kaçmaya çalışan bir başka ben hissederdim. Kendimle bütün olamayışımı uzaktan izlerdim. Şimdilerde korkuyorum. Bana on adım sonrasını düşündürenler ve henüz bulduğum kendim arasında kalmaktan, kendimle yetinmeyi henüz öğrenmişken bir sabah uyandığımda ansızın unutmaktan korkuyorum.