"Bazen hayal kurarken, insanlık uğruna katlanacağım fedakârlıklar konusunda tutkuya varan isteklere kapılırım, hem de belki günün birinde insanlığın uğruna, gerekirse gerçekten kendimi bile feda edebilirim.
Ama hiç bir insanla aynı odada iki gün olsun kalamam. Bunu daha önce denediğim için biliyorum.
Bir insan bana biraz yaklaştı mı, kişiliği özgürlüğümü sıkıyormuş, onurumu zedeliyormuş gibi olurum.
Bir gece içinde dünyanın en iyi insanından bile nefret edebilirim. Kimine sofradan bir türlü kalkmadığından, kimine nezlesi olduğu için durmadan burnunu siliyor diye sinirlenirim.
İnsanlar bana ellerini değdirdikleri anda onlara düşman kesiliyorum.
Gelgelelim garip bir durum meydana çıkıyor; tek tek insanlardan ne kadar nefret edersem, tüm olarak insanlığa karşı duyduğum sevgi o kadar ateşli oluyor."
Fyodor Dostoyevski / Karamazov Kardeşler
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.