Kriz ortamında, maddi durumları çok bozulmamış olan kişilerin bile, maddi durumlarını doğru değerlendirmede güçlük çektiklerini, geleceğe güvenmeme duygusunu taşıdıklarını görüyoruz. Geleceğe güvenmeyen insan, kendine ve yakınlarına da güvenmiyor. Güvensizlik duygusu genelleşti ve kişi, yakınlarına da güvenmemeye başladı. Güvensizlik kuşkuculuğu getirdi. Sürekli olumsuz ve kendine zarar verecek biçimde değerlendirme yapan insanlar olduk. Daha öfkeli, daha kavgacı olduk. Barut gibiyiz. Her an patlayabiliriz. Bazılarımızda ise korku dağlan sardı, kendimizi koruyamaz, ifade etmekte zorluk çeker olduk. Umutsuzluk hâkim; Nasılsa bir şey değişmeyecek, problem çözülemeyecek çaresizliği içinde tamamen içimize kapandık.. Bu içe kapanmalarla, depresyona girdik... Kimimiz hemen, kimimiz usul, kimimiz direnç halindeyiz depresyonla. Bazılarımız ise yeni tanışacak onunla. Ama topluca depresyondayız... Sadece depresif, agresif ve uykusuz değiliz, kimyamız da bozuldu. Vücut direncinin zayıflamasına paralel olarak organik hastalıklarımız da arttı. Enfeksiyonlar daha kolay yerleşir oldu. Yoksulluktan türeyen ruh hastalıkları, organik hastalıklar türedi ve arttı. İşin kötüsü belirsizlik ve güvensizlikle beraber içimize kurt düştü. Gelecekten güven duymamaya başladık.
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.