Tam güneş tutulması sırasında etrafındaki yıldızların bir fotoğrafı alınır. Sonra aynı yıldızların, güneş gökyüzünün başka bir tarafındayken ikinci bir fotoğrafı alınır. Bu ikinci fotoğrafa nazaran güneş tutulması sırasında alınan fotoğrafta yıldızlar, güneşin merkezinden dışarı tarafta doğrultularda, π açısı kadar birbirlerinden uzaklaşmış olmalıdırlar. Bu önemli neticenin incelenmesi, Londra Kraliyet Astronomi Kurumuna borçluyuz. Onun neticesi sonunda meydana gelen psikolojik güçlüklere rağmen beklemeden, bu kurum en kıymetli astronomlarından birçoğunu (Eddington, Crommelin, Davidson) ödevlendirdi ve iki heyet donatarak 29 Mayıs 1919 da husule gelen tam güneş tutulmasında fotoğraflar almak üzere Brezilya ve Principe Adasına(Batı Afrika) gönderdi. Mukayese fotoğrafları ile güneş tutulması sırasında alınacak fotoğraflar arasında farkın, milimetrenin yüzde birkaçı olması bekleniyordu. Bu halde fotoğrafları anlamak ve üzerlerinde ölçü yapmak pek alelade bir iş değildi.
Sayfa 137Kitabı okudu
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.