İşte tepenin üstünde tek başına bir kavak ağacı görünüyor; onu kim dikmiş, neden orada, Tanrı bilir. Düzgün gövdesinden ve yeşil giysisinden gözünü ayıramıyorsun. Bu yakışıklı mutlu mudur? Yazın yakıcı sıcağı, kışın ayazı ve kar fırtınalarını, sonbaharda sadece karanlığı gördüğü ve öfkeyle uluyan serseri bir rüzgârdan başka hiçbir ses duymadığı korkunç geceler, asıl önemlisi de ömür boyu yalnız, yapayalnız...
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.