George Simmel, kent insanlarının diğer kişilere karşı yapıları gereği umursamaz ve ilgisiz olmadığına işaret etmektedir. Onlar, yoğun nüfusu olan kentsel ortamın baskıları karşısında kendi bireysel benliklerini korumak amacıyla böylesi davranış biçimlerini benimsemeye zorlanmaktadır.