Yaşadığım süre boyunca hep merhametimin arkasından yürüdüm, beklentilerimi arkada bıraktım.
Kimseden bir şey beklemedim, doğrusu bu sanıyordum çünkü.
Yaşadıklarımı yaşayamadıklarımı içimde sakladım, sustum bastırdım olsun dedim insanlık bende kalsın.
Ben en iyisini yaşatayım ki istemeye yüzüm olsun dedim.
Verdim, hep verdim karşılığını alıp
··
475 görüntüleme
Çok doğru bir yazıydı teşekkürler.🌼
Okuyup,satırlarıma anlam verdiğiniz için ben teşekkür ederim ☺️
Merhamet mutlu etmeyebilir çoğu zaman ama insan eder bizi. Kayıplar incitse de , gün sonunda kazanan insanlığımız değil mi ? Mutluluk dediğimiz bayağı şeyler üzerine kurulan yanılmasa çoğu zaman çağımız için. Çoğunun mutluluk adına dönüştükleri varlık dehşet verici. Zaten o mutluluğu başkalarından çaldıkları üzerine inşa etmiyorlar mı ? Bütün o çirkinlikler biraz daha mutlu olmak, biraz daha haz almak adına yapılmıyor mu? Eşref insan bir çırpıda mahluka dönüşmüyor mu? Kırgınlık, mahçup bir gönül böyle canavarca bir hırsızlıktan evladır. Topyekün bencillik yerine adil bir gönül hep mümkündü. Çağlar boyunca anlamayan insan, çağlar boyunca daha anlamayacak. Bu, toprağın insana anlatabileceği bir hakikat. Başkasını Gülistan gören göz kendine ayrık otu gibi bakmamalı.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.