Yıllar önce telefonumun not defterine şans eseri bir şiir bırakmıştım.. en sevdiğim şiir olmuştu. Yıllar sonra bu kitabı okurken meğer cemal süreyanın şiiriymiş, o yüzden ayrı bir güzel duygu besledim bu kitaba. Şiiri de şöyle bırakayım;
Durakta üç kişi
Adam kadın ve çocuk
Adamın elleri ceplerinde
Kadın çocuğun elini tutmuş
Adam hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü
Kadın güzel
Güzel anılar gibi güzel
Çocuk
Güzel anılar gibi hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi güzel
