Selamlar. Kitaplarını çok merak ettiğim Thomas Mann'a Venedik'te Ölüm kitabıyla başlamak istedim. Zaten yazarın en çok okunan kitabı da buydu. Bu kitapla ilgili kafamda iki farklı düşünce oluştu. Bunlardan ilki yazarın dili ve kalemiyle ilgili. Kitapta uzun uzun betimlemeler, tasvirler mevcut. Hatta okurken bu yazarın kaleminin güçlü olduğunu, kısa olmasına rağmen yavaş okumak gerektiğini düşündüm. Kalemi, anlatım tarzı, üslubu çok başarılıydı, Ama... Kitapla ilgili bir diğer düşüncem şu oldu. Yazarın yazarlığını çok beğensem de bu kitapta vermek istediği mesaj neydi, ben nasıl bir ders çıkaracaktım, tam olarak ne anlatmak istedi? Yazarın kaleminden ayrı tutarak şunu söyleyebilirim ki bu kitabın konusu okurken beni rahatsız etti. Özellikle bir anne olarak söylüyorum bunu. Kitabın konusu ne peki? Ünlü sanatçı Aschenback biraz kafa dinlemek için tatile Venedik'e gider. Bu sanatçı yaşlı sayılabilecek bir adamdır. Kaldığı otelde bir kadın ve onun 13-14 yaşlarındaki üç çocuğunu görür. Bunlardan biri bir heykel kadar güzel olan oğlan çocuğudur. Aschenback bu çocuğu görür görmez onun güzelliğine şaşırır. Bundan sonraysa sürekli o çocuğun bulunduğu ortamda onu izler. Bir gölge gibi. Göz göze gelmeye çalışır ve gelir de. Karşılığında bir gülümseme alır hatta. Venedik'ten gitme düşüncesine kafasından atar Venedik'te salgın hastalık olmasına rağmen... Yani yaşlı bir adamın bir oğlan çocuğunu beğenip sevmesini, hatta takıntı derecesinde izlemesini hayal edin. Bunun bir kız çocuğuna yapılması bile tüyler ürpertirken oğlan çocuğuna yapıldığını düşünün... Yazarın kalemini gerçekten sevsem de konusu hiç hoşuma gitmedi. Diğer kitaplarını merak ediyorum, okurum sanırım. Ama bu kitap benden onay almadı maalesef. Keyifli okumalar.

Venedik'te ÖlümThomas Mann · Can Yayınları · 20073,632 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

•Sema Okay