Hayat kaygandır biraz da. Ellerimizin arasından hiç belli etmeden kayar gider. Gidince anlarız gittiğini, eksikliğini. Giderken işaretlerini bırakır. Saçlarımızda beyaz, yüzümüzde kırışıklık ve hayatımızda alışkanlık olarak. Alışırız yaşamaya ve ölüme doğru yol almaya. Ama ölümün herkese gelebileceğine rağmen en son bize uğrayacağına dair yalanlar büyütürüz nedense. Gerçi gönüllü inananlardanızdır bu yalana. Öyle değil midir zaten? Kişi en büyük yalanlarını kendine söyler ve en büyük yalanlarına yine kendisi inanır.
·
1 artı 1'leme
·42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.