Ve MEHMET EROĞLU tarafından yazılmış olan kitapların an itibarı ile 11 tanesini okumuş bulunmaktayım. Suç duyurusunda bulunmuş gibi oldu ben suçsuzum ulen. Yazarın en çok kurduğu cümleleri seviyorum. Sade cümleleri çok az kullanıyor. Mesela Ali topu tut cümlesi ne kadar farklı bir anlam içererek yazılabilir ki. Bilgin ne diyorsun dediğinizi duyar gibiyim ( yalan ). Yazarın herhangi bir kitabını okuyan beni mutlaka anlayacaktır. Kitaptaki en dikkat çeken beni oku diyen cümleleri bence bunlardır. “Benim kadar acı çekmedikçe, Tanrı’ya inanmamı beklemeyin benden.” Ve ‘’Mücevher takmamıştı ama gözleri vardı. ‘’ Genel olarak bakıldığında bir aşk romanı diyebiliriz fakat bir ağacın dalları kadar konu barındırıyor. Baş karakter Barış Utkan’ın doğumunda annesi ölür. Hiç görmediği de bir babası vardır. On altı yaşına kadar sokağın bir başında babasını gelmesini bekler. Gelen olmaz. Ve Barış değişir. Tanrı ile hep bir kavga içerisinde bulur kendini. Bir psikiyatrist aracılığıyla zengin bir opera sanatçısı olan Elif ile tanışır. Elif Barışın yazmış olduğu kitaptan etkilendiği için kendisinin de romanı yazmasını ister. Bir zaman sonra İlişkileri farklı bir boyut alır. Güneydoğuda zorlu bir askerlik geçirir. Arkadaşlarının başına gelen trajik olaylar kendisini bambaşka biri yapar. Askerlik arkadaşları, komşuları, sivil arkadaşları ile yaşadıklarının yanı sıra 1999-2000 arası F tipi cezaevi protestoları, açlık grevleri ve devamında "hayata dönüş " adı verilen operasyonlarından da bahsedilmektedir. Kitabı anlatmak gerçekten zor. Okuyucuyu son sayfasını kapattıktan sonra sarsan bir kitap diyeyim siz anlayın işte, bakayım evet siz anlayışlı insanlara benziyorsunuz. Bu arada yazarın askerliğini nerde yaptığını ve görevini çok merak ediyorum. Yazar ile tanışmayan çok şey kaybeder diyorum. İyi okumlar.

Zamanın ManzarasıMehmet Eroğlu · İletişim Yayınları · 2020140 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.