Uykusundan uyanıp işe koyuldu. Hesapları, hesapçıları unutmak gerekiyordu. Dağınık görünümlü adamla ozanın içinde bulunduğu kutuyu arabadan çıkarıp omuzuna yükledi, yürümeye başladılar genç ve dinamik imamın arkasından. Bir yeğnilik duydu imamın eteği hafifçe havalanan cübbesinden, ellerini arkasında bağlayarak çektiği doksandokuzluk tespihinden, bir sigara yakmak istedi canı, bir ıslık tutturmak. Hayat bu kutuyu taşımaya hazırlamış gibiydi onu. Ozanın da içi rahat olsundu artık. Bak, ne güzel, kargaşa bitmişti. Çukura giden yolun iki yanında kimi dik, kimi yana eğilmiş taşlar vardı. Taşların üstünde isimler vardı. Zaman bazı isimleri silikleştirmişti, okunmuyordu. Demek ki mermerde bile kesinlik yoktu. Hiçbir şeye güvenilmezdi, bir ölü vücudu bir gömüte taşımak bile kuşku vericiydi. Zaten ölüm bir yeraltı eylemiydi, bir yerlerde illegal bir biçimde planlanıyordu. Ve ölümün kendisi hiçbir meşruiyet içermiyordu. Bir kalp krizinin, bir kanserin ya da şafak sökmeden led ışıklarıyla aydınlatılmış ama yine de karanlık köşeleri bulunan muğlak bir cezaevi avlusunda apoletleri ve çizmeleri soğuk soğuk parlayan hâzirûnun boğuntulu bakışlarla izlediği ipe çekilmenin nasıl bir meşruiyeti olabilirdi? Öyleyse bu korku, bu ürperme niyeydi? Yok hayır, bir gün kendisinin de böyle bir kutuyla taşınacağı beylik düşüncesi hiç geçmedi aklından. Hem zaten insan kuşku duyulmayacak kesin şeyleri düşünmeye gereksinim duymaz ki. Hep olasılıklar, umutlar, hayaller üstünedir düşündüğü. Ozanın o şiirinde saydığı kişilerin insanlara sundukları güvencenin kaynağı kuşku ve ürperti değil miydi?
Artık tek şikâyeti sıcaktandı. Bir de kolu, omuzu yorulmuştu. Derken, bir sarsıntıyla ileri doğru itilir gibi oldu. Arkadaki taşıyıcılardan yaşlı olanın sendelediğini anladı. Yanındaki genç taşıyıcı ile kutuyu dengelediler. İmam dönüp onlara baktı. Eğilip genç taşıyıcıya yer değiştirmeyi teklif etti.
Ustalıkla yer değiştirdiler.
Şimdi taze sol omuzdaydı kutu.
Sayfa 49 - Törensiz Bir CenazeKitabı okudu
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.