Oruç Aruoba Yürüme (Alıntılar)
Video: youtu.be/b4dTw0A08rw
Oruç Aruoba 
Yürüme
Merhabalar bu videoda Oruç Aruoba imzalı Yürüme'de yer alan alıntılara yer verdim. İyi seyirler dilerim.
📌 En yoğun özlemlerimizin ortasına bir katı bıkkınlık gelir yerleşir, apansız: Öyle olur ki, en son ucuna gitmeye can attığımız bir ilişkinin içinden çıkıp çekip gitme arzusu çöker üzerimize (23).
📌 Yalnızlık, en içimizdedir (23).
📌 Bütün dert, ötekilerle bir arada yaşamak zorunda
olup, bir arada yaşamaya dayanamamızdadır (24).
📌 Bizim şimdi düşündüğümüz bir şeyin, daha önce düşünülmemiş olması olanaklı mı (26).
📌 "Ekim" aylarımız, boş, kısır aylarımızdır (26).
📌 Hep daha hızlı hesaplarız yapabileceklerimizi hep de daha yavaş yaparız, yapabileceklerimizi (28).
📌 Yapmadıklarımız, yapmak istemediklerimizdir
Yapamadıklarımız da yapmak istediklerimiz (30)
📌 Dürüstlüğümüz bile zaten bir hoştur (35).
📌 Uygar toplum yoktur; uygar kişiler vardır (47).
📌 Uygar kişi, düzenli bir dünya özlemi olan insandır (48).
📌 Aşırı insandır, aynı zamanda uygar kişi (49).
📌 Ağustos böceği ile karınca arasındaki seçimde uygar kişinin oyu hep birinciden yanadır (50).
📌 Uygar kişi, uyumsuz insandır (52).
📌 Uygar kişi, hep, kendi ördüğü ağlara yakalanan insandır; ancak da yakalandığını farkettiği anlarda uygardır (53).
📌 XX. Yüzyıl, üst anlamda, "karanlık çağ"dır (54).
📌 Çelişmelerle dolu insandır uygar kişi (54).
📌 Yol, kendine bir yer bulamamış kişinin özlemidir (69).
📌 Yerini yitiren kişi, yola çıkmak zorundadır (70).
📌 Düzenini bozarak gezginliğe çıkan kişi, kendi düzeninin peşine düşmüştür (71).
📌 Çünkü, içinde yeniye yer bırakmayan bir 'düzenliliği' yaşayan kişi, aslında,
üst anlamda bir düzensizlik yaşıyordur (73).
📌 Her an ayrıyı, aykırıyı, yeniyi yaşayan kişi, düzenli bir yaşam yaşıyordur (73).
📌 En büyük tehlike, huzurlu yerdir (75).
📌 Her bir yorgun yolcunun dineldiği yer, dinlenmiş bir yolcunun yola çıktığı yerdir (75).
📌 Yola çıkacak kişinin aşması gereken
ilk ve en önemli engel,
kendi yerleşikliğidir
kendi yeri
— kendisidir (76).
📌 'Bagaj', yeri gelir, yük olur (100).
📌 Bir yol, bir yönde yürünmekle var olur (102).
📌 Yola bir kez çıkmış kişi, dursa bile, artık, hep, yolda kalacaktır (104).
📌 Kendi yolunu bulamayan,
bütün yolları boşuna yürür (105).
📌 Yola çıkan kişi,
daha önce konakladığı yerlerin izini taşır (108).
📌 Sahici yürüme,
yol açmadır (111).
📌 Yolu yol yapan, yola çıkma edimidir (112).
📌 Yolu,
yürüyen bilmez;
açan bilir (113).
📌 Yola çıkan kişinin, hep,
ayağına takılır yerleşikler (116).
📌 Yol, iki yer arası değildir —
yer, iki yol arasıdır (123).
📌 Başkalarının, kendi
yürüdüğü yolu yürümesini isteyen kişi,
en azından kendisine ihanet ediyordur (134).
📌 Bir yaşam, bir yönün bir yol olup
olamayacağının denenme sürecidir (135).
📌 Yer de, yön de, yol da,
bilinçtir (137).
📌 Yönelen,
yerleşemez (141).
📌 Yerini yitiren,
yeniden yerleşemez (143).
📌 Yeni
yer
yoktur (144).
📌 Her yol
kişiye varıyor sonunda,
kişinin kendisine (146).
📌 Kişi, her görüp de unuttuğu yüzü, öldürür —
aynada bile olsa (160).
📌 Kişi, aykırıdır (163).
📌 Kişi çok uzun süre durursa, çöker;
ama, çok fazla hızlanırsa da, düşer (166).
📌 Kişi, çağdaş toplumun göz ardı ettiğidir (172).
📌 Kişinin yaşam alanı, başkalarının elindedir (177).
📌 Kişinin kendi üzerine soruları arttıkça, yanıtları azalır (179).
📌 Kişi, bilmeyendir (180).
📌 Kişi, "istem" ile "olma" arasında gidip gelen bir olumsuzluktur (182).
📌 Kişi, eninde sonunda, yazandır (183).
📌 Kişi, hep, kendi yaptıklarıyla,
olmayı istediği 'kişi' ile 'kendisi' arasına
setler çeker (183).
📌 Kişinin başı hep derttedir (181).
📌 Kişi, olması bile olamama olandır (187).
📌 Kişi, erteleyendir (187).
📌 Kişi, hep, bir sonraki olmaya çabalar;
oysa, aslında, hep, bir öncekidir (187).
📌 Kişinin ertelediği, aslında, hep, kendisidir (188).
📌 Kişinin amacı hiç değişmemektir;
acısı ise hep değişmek (188).
📌 Kişi, yönüdür (189).
📌 Kişi, kendini hep kurmak zorunda olandır (192).
📌 Kişi, acılarını bile hep kendi kurandır —
kişinin acıları bile kendi 'kurgusudur (193).
📌 Kişi, hep, dile getirmek isteyip hiç dile getiremedikleriyle karşı karşıya gelir (194).
📌 Kişinin belirlenmişliği, belirsizliğidir (208).
📌 Kişinin yaşamı, zindanıdır (209).
📌 Kişi, özgürlüğünde, özgür değildir (210).
📌 Çatışmaya —kendi kendisiyle çatışmaya— düşmeyen insan, kişi olamaz (215).
📌 Kişi çatışmadan doğar (215).
Mutlaka okumalısınız. ☺️
·
282 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.