Yalnızız romanının bir yerinde Peyami Safa, Samim'i tasvir ederken: "Zaten onun en büyük kusuru haklı olmak..." der. Hayatım boyunca hep bunun sancısını çekeceğim. Haklı olmak değil, mutlu olmak isteyip hiçbir zaman aradığın o mutluluğu bulamıyorsun.
Bu güne kadar hiçbir haklı oluşumdan mutlu olmadım. Çünkü her haklı oluşumun özünde; acı, buruk ve kekremsi bir hüzün hikayem vardı. Çünkü haklı olduğum her konuda, haklı olmayıp, mutlu olmak isterdim. Çünkü mutlu olmak, haklı olmaktan her zaman daha güzeldi.