Hiçbir zaman tam anlamıyla izah edemeyeceğim bendeki seni, kütüphaneler dolusu kitapları yutsam asla bir satırın etmeyecek senin. Bu dünyanın kalbiyle değil içimdeki sevgin. Ve bu dünyada sana senden daha güzel anlatabileceğim ne bir şarkı, ne bir rüya, ne de bir şiir var. Ne biriktirsem, ne anlatsam senden güzel olmayacak. Seni sana anlatmak ? Bu da bu dünyanın diliyle mümkün değil! Senin karşılığına eş değer kelime mevcut değil beşeriyetin hiçbir diliyle, izahsızsın. Bunu sana dilim çözüldüğünde, gözümdeki perde indiğinde, sonsuz bir hayatta uzun uzun anlatacağım yeni kelimeler bulduğumda.. Ve seni tanıdığıma sevindim kendi çapımda..
(Bu yüzden çok yazamıyorum belki de eskisi gibi, zaten yazmak, iç dökmenin de bi faydası yok ya da olmadı bizim için hiç. Hissediyoruz buna inancım tam. Senin de dediğin gibi belki de ben çok iyi ifade edeniliyorum sen ifade edemiyorsun. Bu cümlenin üzerinden uzun zaman geçti. Belki de şimdi böyle bile hissetmiyorsun. Yeni hayatında hissettiğin insanlar, değer verenileceğin kişiler çıktı karşına. Ama bendeki sen ne biliyor musun. Öyle bi inanıyorum ki bu aramızdaki bağa, ne olursa olsun, nerede olursak olalım, ne kadar zaman geçerse geçsin, hayatımıza kim girerse girsin ne ben seni ne sen beni unutmayacağız. Öyle olduğunu sansak bile zaman bize bunu hep gösterecek. Ta ki gözümüzdeki perde inip hiçbir imkansızlık kalmadan bunu en saf hali ile görene dek. Gönül isterdi ki burda olsun orada devam etsin. Ama orda dahi olacaksa beklemeye değer…)
·
134 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.