Kendinde şey :
Bilen özneden, bilinçten bağımsız olarak kendi başına var olan, deneyin ötesinde bulunan şey. Bu anlamda: 1- (Aris toteles'te ve skolastik felsefede) - Tözle eşanlamlı. 2- {Kant'ta) Noumenon'la eşanlamlı, düşünceden bağımsız olarak var olan.
Bize verilmiş olan, şeyin yalnızca görünüşüdür, kendinde şey bilinemez kalır. 3- (Hegel'de) Eytişimsel sürecin açılmamış olan temel aşaması. 4- (Görüngübilimde) Düşüncenin, bilincin bağiıiaşık kavramı. Bi linç her zaman, bir şeyin bilincidir.
İlkel => Al m. primifiv] [Fr. primififj [ing. primifive] [Lot. primifivus <prim us = ilk] [es. t. ipfidai]: 1- Zaman bakımından en eski olan, ilk olan. 2- Gelişmesinin başında bulunan; daha gelisememis olan. 3- (Este tikte) Yalın, salt bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan
-Sufli