Beyaz bir körlüğün bir salgın hâline geldiği ülkede, görmeyen gözleri anlatıyor kitap. İnsanın, zor durumda kaldığında içinden belki de nasıl bir canavar çıkacağını anlatıyor yani insanın karanlık tarafını. Toplum yalnız gözlerini değil, değerlerini de kaybediyor. Biz insanın iyi kötü her yanını tüm çıplaklığı ile görüyoruz. "Herkesin bildiği gibi kötülük, daima en kolay yapılan şeydir." diyor Saramago kitapta. Gerçekten de öyle, biz insanlar bir isteyegörelim ki, kötülük bizim için kalkıp su içmek kadar olağan ve basit bir durum hâline geliyor belki de. Kötü yürekliliğin ve kötülüğün bir sınırı olmadığını anlatıyor belki de kitap. Kitapta iyilik meleği bir kadın, bir başkasından öylesine bir kötülük görüyor ki saplıyor makası boynuna. Ama kurban öldürülen değil bence, katil olan kadın. Saramago bunun için de şöyle söylüyor: "Kurbanın celladı üzerinde hiçbir hakkı olmaması adaletin de olmaması demektir." Biz hepimiz, gözleri etraftaki her şeyi gören ama kendimizi ve birbirimizi göremeyen körleriz. Kitaptaki gibi beyaz bir körlük ya da gerçek hayattaki karanlık körlük değil belki ama, insan insana kör şimdi de.

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022103,6bin okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.