Gaile ile dolu ve bir o kadar da yalnız bir roman.
Kurgusu ise sıra dışı. Yazım, okumayı akıcılıkla buluşturmasa da merakla teşvik ediyor. Kaleme alındığı yıllar düşünülürse yazar adına ütopik bir roman denemesi ile yola çıkılmış gibi gelebilir ancak romanda ilerledikçe konunun dağılmadan ilerlemesi ve ütopik unsurların salt bir bireyin duygulanımlarından ortaya çıkabilecek naif bir romantizme dönüşmesi ile ayakları yere daha iyi basan bir görüntü ortaya çıkıyor. Az da olsa politik göndermeler, farklı coğrafyalara ve belirli bir döneme ait olduğu için uzmanı olmayan kişilerde bir karşılık bulmayabilir ancak bu durum, kitabın önünde bir engel olamayacak kadar küçük bir paya sahip.