Başkalarının çabasıyla, karanlıktan aydınlığa çıkmış en güzel şeylere yönlendiriliriz, hiçbir çağla ilgili bize bir yasak konmaz, hepsine kabul ediliriz ve ruh yüceliğimiz sayesinde insani zayıflığın dar sınırlarını aşmamız mümkün o l u r s a , i ç i n d e dolaşabileceğimiz z a m a n genişler. S o k r a t e s ' l e tartışmak, Carneades'le kuşku duymak, Epicurus'la huzur bulmak, Stoacılarla insan doğasına üstün gelmek, Kiniklerle de onu aşmak mümkündür. Nesnelerin doğası her çağla paylaşım içinde olmamıza izin verirken, niçin kısa ve tüken- meye yazgılı olan zamanın bu aralığından vazgeçmeyelim ve kendimizi zamanın daha iyi insanlarla paylaştığımız, devasa ve ebedi: olan kısmına tümüyle vermeyelim?
Sayfa 66Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.