Hiçbir yere ait olmamanın cazibesi
Gidebilmenin gücüne inandım hayatım boyunca. Bırakabilmenin, hiçbir şeye hiçbir yere ölesiye ait olmamamın cazibesiyle büyülendim. Bir bavul, aklında ya da yanında sevdiklerin, ver elini dünya... Belki de bu yüzden tanıdık tanımadık seyyahlar en iyi dostlarım oldu. Kütüphaneden, üzerinde 8,5 metrelik bir yelkenli fotoğrafı olan kalın bir kitabı alıyorum. Üzerinde UZAKLAR yazıyor. Atasoyların Dünya Seyahati. Osman Atasoy'un yazdığı kitabı elime aldığımda arasından 5N1K için notlar aldığım kartlardan birkaç tanesi yere düşüyor. Kartların üzerinde hangi yıla ait oldukları yazmıyor. Bir cuma günü üzerinden en az 10 yıl geçmiş olmalı. Böylesine haymatlos bir hayat sürüp 15 yıldır aynı kurumda aynı işi yaptığım aklıma geliyor. Bunca yoldan sonra dönüp dolaşıp aynı yere gelmemin de bir başka anlam daha olmalı…
Sayfa 55Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.