İskender Pala ile ilk tanışma kitabım olan Şah ve Sultan'ı okurken duygu yüklememeye çalıştım. Zira her ne kadar tarafsız yazıldığı iddia edilsede fazlasıyla yanlı bir roman olmuş. Yavuz Sultan Selim güzellemesi fazlasıyla yapılıp Şah İsmail de iyice kötülenmiş. Her iki hükümdarın da tarihteki artı ve eksileri göz ardı edilmiş. Kitaba tarih kitabı olarak bakarsak bir fiyasko diyebiliriz. Ama konunun özünde Hasan ve Hüseyin adlı ikiz kardeşlerin hikayesi Şah ve Sultan 'ın aşkı ve asıl konu olarak bence Türk 'ün Türk'e müslümanın müslümana kırdılışı var. Ne gerek vardı diyorsunuz okurken bunca ölüme acıya katliama...
Belki de kitabın en güzel yeri Taçlı 'nın kalbindeki sevgi ruhundaki saflıktı. Taçlı gibi bakabilmeyi öğrenmek gerekiyor sanırım...
Şimdiden okuyacak olanlara keyifli okumalar
Kitapla sevgiyle kalın
