Zamanın hırsızı biziz belki de kendimizden çalan..
~~~
Hayat işte diyip geçiyoruz çoğu zaman, Heyhât!.. Sonra ekliyoruz ‘çok istiyorum ama zamanım yok hatta kendime bile zamanım yok!’ Peki neye, nereye harcıyoruz zamanımızı, zorumuz ne ki kendimizle?..
Ailem, annem, babam, aşkım, eşim, evlatlarım, dostlarım, arkadaşlarım… Tüm değer verdiklerimizi “iyelik eki” ile sahipleniyoruz da, sonra neden ‘şimdi değil, ayıracak zamanım yok diyoruz’ cümlelerini kuruyoruz sanki sadece onların bize ihtiyacı varmış gibi..
Hayatımızı kolaylaştırmak için, kendimiz için çalışıyoruz diyip; çoğumuz yaptığımız işte mutlu olmadığımızı bile bile neden devam ediyoruz, hayatı harcamaya..
En acısıda: Anne-babalar evlatlarının gelecekleri için çalışıyorlar doğru, ama bunu evlatlarından uzak kalıp onların asıl ihtiyacı olan sevgiden mahrum bırakarak yapılması ne kadar doğru.. Peki sonra eksiği kapatmak için çocukların ellerine pahalı oyuncaklar, telefonlar, tabletler vererek ellerinden hayal güçlerini almıyor muyuz? **Oysa o sokaklarda oynayan son nesil biziz diyerek tebessümle anarken kendi çocukluğumuzu**, el birliği ile onları evlere biz kapatmıyor muyuz. Kendi hırslarımız, hayallerimiz yüzünden onları birbiriyle yarıştıranlarda bizler değil miyiz.. Belki de kendimizden, çevremizden uzak kalarak birbirimize ayırmadığımız zamandan çalındı güven duygumuz..
Demiş ya 
Mehmet Ercan ;
“Yol değil, ben bittim
Zaman değil, ben geçtim” diye, biz kendimizi bitirip kendimizden geçiyoruz..
Cemal Süreya ’nın dediği gibi
“…İnsan herkese yetişirde kendine geç kalırmış...” ya hani oysa biz kendimize yetişmeye çalışırken kendimize geç kalıyoruz..
Durmak gerek durmak, bir mim durağında durup nefes almak gerek.
Kitapta; zaman -yani zamanımız- yüreğimizdeki bir çiçeğe benzetilmiş ve yüreğimizin ritmi bir melodiye.. biz suluyoruz o çiçeği biz canlı tutuyoruz ya da biz solduruyoruz ve yaprak yaprak biz tükeniyoruz.. Yüreğimizin ritmini ise biz tutuyoruz ister hicaz’dan ister rast’tan, uşşak’tan tercihini biz veriyoruz..
Herkese iyi bir dinleyici olarak yol gösteren Momo en güzel kendi yüreğinin sesini dinlemişti..
Sürçülisan ettimse affola.. malum ben de zamanın acemisiyim..
~~~
·
39 görüntüleme
Ve bana kitabı oku diyen değerli abican, teşekkür ederim.. 🎈
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.