Her şey parkta oturan adamdan ateş istemesi ile başladı. Bu ateş sadece İs'i değil bizleri de yaktı. İlk kitaptan son kitaba kadar onların imkansızını okuduk. Onlarla ağladım, üzüldüm, sinirlendim. Binnur kalemi benim için çok farklıdır ama İs serisi çok özeldir. Yıllar önce onların dünyasıyla tanıştım. Başlarda hikayeye girmekte zorlansam da ne ara üç kitabı peş peşe okuduğumu anlamamıştım. Bu çocukların hali ne olacak diye dert yanmış onlar için bol bol üzülmüştüm Yaralı çocuklarım Korhan ve Nurşan... Onların kalpleri o kadar yaralıydı ki kader ikisini bir araya getirdi. Fakat önlerinde o kadar çok engel, imkansızlık ve geçmişin izleri vardı ki ne zaman mutlu olacaklar, bir araya gelebilecekler mi düşüncesi bu kitaba kadar devam etti. Kitaplarda hikayenin gidişatına göre sonu tahmin edersiniz ama Binnur bu seride bize ne yapacak, sonunda ne olacak asla tahmin edemiyorsunuz. Korhan artık o içine kapanık, duygularını gizleyen adam değildir. Hayatta yüzü hiç gülmemiş olan yaralı çocuğum İs'le gülmeyi, sevmeyi, mutlu olmayı öğrenmişti. Onun için hayatta tek kişi vardır. Nurşan mutluysa, iyiyse o da mutludur. İs artık daha olgunlaşmış, Korhan'ı herkesten iyi tanıyan ve onu nasıl idare edebileceğini bilen biridir. Geçmişe değil geleceğe bakmayı acılarla öğrenmişlerdir. Seride sadece İs ve Korhan yoktu. İkisinin de harika arkadaşları vardı. Akşın kesinlikle bir numaramsın. Gürkan, Yağış, Görkem, Ezrak sadece arkadaş değil aile oldular. Tünel, Nehir, Günebakan, İkiz Alev, Daluyku... Uzun bir yolculuktu ve her anından çok keyif aldım. Binnur kitaplarını okuyan biri olarak İs her zaman bir numaralı olacak.

DaluykuBinnur Nigiz · Dokuz Yayınları · 2024115 okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe