Evde hasta hasta oturup hiçbir şey yapmıyorken Hiçbir Şey Yapmama Sanatı’nı okuyayım dedim ve bitti.
Kitap bir deneme kitabı. İçerisinde altını çizeceğiniz çok yer var. Biraz boşluktaki insanı da anlattığı için neşeli bir zamanınızda değil de gerçekten “hiçbir şey” yapmak istemediğiniz bir zamanda okusanız çok daha iyi olur.
Okurken Ali Lidar’ın Tesirsiz Parçalar kitabına çok benzettim. Sonuna doğru cinsellik çoğaldı, orada da aklıma Yusuf Atılgan geldi. Okumak isteyenlere ufak bir uyarımı da yapayım ama güzel kitap, beğendim.
