Hiçbir Şey Yapmama Sanatı
Hepinize tekrar merhaba.
Bugün yine çok güzel bir kitapla geldim size.
Yazarın okuduğum ikinci kitabı olarak şunu söylemeliyim ki yazarın kalemini çok beğendim.Konusuyla,kalemiyle,düşünceleriyle çok beğendim tamamen kitabı.
Tam varıyorken, boş veriyorum...Yoldan sapıp, göz kapaklarımı zorlayan bir gün ışığına bırakıyorum kendimi.
Yer yer düşündüren, yer yer sesli güldüğüm satırlar çok fazla oldu.Yazarın Ya Yoksam? Kitabını da okudum.İkisi çok benzer bana göre.İkisinin konusu da günlük yaşamdan belki de bu yüzden kendimi kitaba çok yakın hissettim.Hiçbir şey yapmıyorken bile ne kadar çok şey yapıyoruz.Dünya'ya fazla anlam yüklememeye, hiçbir şey yapmamaya karar verdik.Hiçbir şey yapmasak bile olaylar sorunlar bizi nasıl buluyor?İnce ayrıntılarda kendimizi heba etmemize gerek var mı?
Kitap kısa kısa birçok hikayeden oluşuyor.Çoğunda sonuç aynı hiçbir şey yapmamak.Öyküler hayatın içinden.Herkes kendine göre anlam çıkarır.Kendine göre yorumlar düşünceler çıkarır.En beğendiğim Talihsiz Genç oldu.Her öyküyü severek okusam da bu öykünün yeri bende ayrı olucak.
Sessizdi etraf.İnsanlar, bir yerlerde dağıtılan eşantiyonlara dağılmış gibiydiler... Martılar ve birkaç berduş kendi belirsizlik- leriyle uçuştaydılar...Koca şehir bize kalmış gibiydi.Telaşsızdık.Uzaklarda kıytırık birkaç olta zayıf balıkları çekiyordu.
''Belki de kısıldığın bu delikten kurtulmanın tek yolu hatalarına güvenmek... ''