Evdalê Zeynikê, ji naw dîroka me kurda da qelek cî mezine. Ger dengbêjî, qel dîrokî, qel mamosteyî, qel malbatî... Piştî çavên Evdal ronayî tê ser, qelek dil xemgîn dibe. Dem diçe, wext tê Evdal û Gulê hevdu nas dikin, zarokên wan dibe navî vî, Temo ye hebekî dinê piştî Temo zarokên wan rûhanî çi dibe Meyro û Bengîn çîroka wan qelek dirije...
Quling heye pask şikestî.... Dem û devran vedigere quling dest Firîn dike, wext a bilind difire û çavin, Evdal ronayî dibîne hîkmeta xweda...