Çîyayê Ararat
@Ararat1
Bibare berfê
Li ber xwe bide kulîlkê
Tu ji vê axê yî, ez ji vê axê
Arjen Arî
Cegerxwîn 
Fyodor Dostoyevski
Mehmed Uzun
7 Temmuz 1996
178 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Çi zemanekî bênamûs e.
Kes kesî fêm nake,
Kes kesî nafikire,
Kes kesî guhdar nake,
Kes nakeve gora kesî,
Tu nikarî pişta xwe bidî mirovekî…
Occo Mahabad
Selahattîn Demîrtaş onurlu yaşam davası pdf olarak çıktı
Selahattin Demirtaş
Çîyayê Ararat
@Ararat1
·10 Nisan 20:05
Selahattin Demirtaş’ın tutuklu olduğu Kobani Davası'nda yaptığı 9 günlük savunması kitap haline getirildi.
demirtasinfo.com/savunma/index.html
Li dinyayê her tişt xwediyê dengekî ye. Ne bi tenê însan, teyr, tilûr û heywan, her-weha erd û ax, dar û ber, zinar û çiya, av û çem, ba û bahoz, berf û baran, tav û heyam jî xwediyê dengekî ye.
Mehmet Uzun
Okur Takip Önerileri
Selahattin Demirtaş
Selahattin Demirtaş’ın tutuklu olduğu Kobani Davası'nda yaptığı 9 günlük savunması kitap haline getirildi.
demirtasinfo.com/savunma/index.html
Fermo, ji we re rastiya Dîcleyê;
Guhê min li dengê te, ko qîrîn e, hawar e. Çavê min li pêlên te, ko xuşexuş e, herikîn e.
Ji deverên dûr ber bi deverên dûr e, di nav wext û heyaman de.
Dengê te, ko bi dengê ba, baran û berfê ve yek dibe.
Endam û bala te, ko bi tîrêjên tavê, çirûskên heyv û stêrê li hev dipêçikine.
Li dengê te guhdarî dikim, ko kûr e, dûr e, nûr e.
Her roj, her şev, ji jor ber bi jêr e, li vir e, li wir e...
Mehmet Uzun
Ro, ronahiya rojê, tîrêjên ronî.
Germahî. Geşî, xweşî.
Bihar, dilşahî.
Dinya dikene, ax dinale, sar, seqem dihele.
Av vedije, Dîcle hişyar dibe.
Bîhn, ax, herî, dar, ber, gul, kulîlk. Dinya vedije.
Av, avzê, kahnî, co û çem.
Ji dahl, daristan, zinar, çiya.
Ji herderî, ji jêr, ji jor, ji çarmedor.
Av, Dîcle. Dîcle vedije, Dîcle har dibe.
Ro û Dîcle. Tav û av. Tîrêj û pêl.
Bi hev re, di nav hev de.
Dîcle dibiriqe.
Dîcle diçirise.
Dîcle distrê.
Dîcle dibêje.
Mehmet Uzun
Qendîl
Gotina însanê biserneketî, hêdî hêdî, winda dibe, heyata wî, dewr û dewrana wî dikeve ber pêlên wextê û dibe hîç û pûç.
Mehmet Uzun
Tû Şirîni
Delal tû tam û şirîni
Ciger kulî, dil birîni
Ji bo kula te em derman
Bibînin ew derd nemîni
Tû evînî, tû delal Ava pakî, zef zelalî
Tû çem û çîya kanîy
Mele, Feqî, tu Xanî'yi
Tû ax a Kardûk û Gûti
Kurd ra hêvi, mal banîyi
Tû evînî, tu delalî Ava sarî, pırr zelalî
Rıza Çolpan
Jibîrbûyî, êzidî ne, ko bav û kalên min in, ko hertim li serê çîya û newalên kûr ên welatê êzîdîyan, tên kuştin, hertim ferman û talana wan radibe, ko ji tirsan nikarin danê sibê û danê êvarê, rûyê xwe ber bi tava ro-jê bikin û dua û ayetên xwe bideng bixwînin.
Mehmet Uzun
Bihêjine cîhan,
Ku zû rizgar bibe Kurdîstan
Kurdîstan dayîka meye
Xwişka min û teye
Ew namûsa meye
Şiyarbin, yekbin
Rıza Çolpan
Strana Dêrsîm
Dêrsîm nav çar çiyan da
Hêstêr çavên daykan da
Zar, zêçên me şewitandın
Bın xani û cılan da
Çibû li Dêrsimê çi bû?
Dost gîryan, dijmın şabû
Welatê me Kurdistan
Bın lingan de xızan bû
Bıpırse çemê Minzûr
Çıqas kuşt zarokên hûr
Ew ax a erdê Dêrsîm
Bi xwinê bû gola kûr
Rıza Çolpan
Evdalê Zeynikê, ji naw dîroka me kurda da qelek cî mezine. Ger dengbêjî, qel dîrokî, qel mamosteyî, qel malbatî... Piştî çavên Evdal ronayî tê ser, qelek dil xemgîn dibe. Dem diçe, wext tê Evdal û Gulê hevdu nas dikin, zarokên wan dibe navî vî, Temo ye hebekî dinê piştî Temo zarokên wan rûhanî çi dibe Meyro û Bengîn çîroka wan qelek dirije...
Quling heye pask şikestî.... Dem û devran vedigere quling dest Firîn dike, wext a bilind difire û çavin, Evdal ronayî dibîne hîkmeta xweda...
Rojek Ji Rojên Evdalê Zeynikê 
Mehmet Uzun
Bir kitap okudu
