Vejetaryen Kitap İncelemesi
Dikkat Spoiler içerebilir !
Selamlar , 2016 Uluslararası Man Booker Ödüllü bir Kore edebiyatı kitabı olan Vejetaryen'i az önce bitirdim. Kitabın içinde 3 tane ayrı yazılmış gibi görünen ama bir yapbozun parçaları gibi birbirini tamamlayan hikayeler var. Hepsinde de Ana karakter Bayan Yonğhe'nin yaşadıklarını okuyoruz. Kendisi bir Anoreksiya Nervoza hastası. Bu hastalığın kitap boyunca işlenmiş evrelerini görüyoruz. İlk bölüm olan Vejetaryen'de sessiz kendi halinde evli birisi olan Yonğhe bir gece bir rüya görüyor. Her yer kan içinde birilerini öldürüyor yada ölen kişi kendisi ama bundan emin bile değil. Bu ve benzeri rüyaları görmeye devam ettikçe sanki suçlu etmiş gibi önce evdeki tüm etleri atıyor. Bu duruma şaşıran kocası önce bir süre idare etmeye çalışıyor ama değişen bir şey yok. Sonunda Yonğhe'nin annesi babası kardeşleriyle konuşup onu et yemeğe ikna etmeye çalışıyorlar. Babası öfkesini kontrol edemeyip kızına tokat atıyor. Zaten önceden de dövdüğü için bu sefer Yonge bıçakla kendine zarar veriyor ve apar topar hastaneye kaldırılıyor. Hala yemek yemeği reddedince bu sefer eşiyle boşanıyorlar. İkinci bölüm olan Moğol Lekesin de , Yonğhe ufak bir eve taşınıyor. Kitabın cinsellik olarak en cesur ve en tiksindirici sahnelerinin olduğu bölüm burası. Yonğhe artık sadece et değil hiç bir şey yemiyor . Aynı zamanda hastalığın da ilerlediğini görüyoruz. Bu bölümde Kore de ahlak'ın çöktüğünü de görüyoruz. Çünkü ablasının eşi ona bir teklifle geliyor sanatçı olan eniştesi onun bedenine çiçek çizmek istiyor ve işin garip olan kısmı hastalığında etkisiyle Yonğhe'nin bunu kabul etmesiydi. Sonunda ablasına yakalanıyorlar ve ikisi de Akıl hastanesine yatırılıyor. Son bölüm Alev Ağacında ise eniştesi birkaç tetkikten sonra salınıyor ve kayıplara karışıyor. Tüm ailesi onunla ilgilenmeyi bıraktığı içinde bu görev ablasına düşüyor ondan hem nefret ediyor hemde iyileşmesi için yardım ediyor. Artık Anoreksiya Nervoza epey ilerlemiş tüm tedavileri reddediyor. Zorla yemek yedirmeye calıştıkları zaman hasta bakıcılara doktorlara zarar veriyor. Yedirdiklerini kusuyor ve en sonunda kan kusmaya başlıyor başka bir yere sevk edilmesi gerekiyor. Artık sadece susadığını ve kendini ağaç gibi gördüğünü ablasına söylüyor. Bu artık resmen delilik ama Yonğhe için yapılacak çok şey kalmadı. Sevk için temizleniyor hatta baygın bir halde araçla yola çıkıyor ablası ise oğlu Ciu büyüyünce ona bu durumları nasıl anlatacağını düsünüyor acaba kardeşi delirmeden neler yapabilirdi. Babasının onu dovmesine engel olsa böyle olur muydu gibi düşünürken sonunda kardeşini uyandırıyor kusar endişesiyle mendil uzatıyor ve sonra konuşuyor belki bu bir rüyadır ve biz uyanınca her şeye normale döner. Kitabın bu sonu bizlere şunu hatırlatıyor belki de en kötü dediğimiz şeyler bile bir gün bitecek. O halde kendimize neden zarar veriyoruz. Ana karakterde de kitap boyunca bunu gördük. 
Vejetaryen 
Han Kang
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.