Kitabın her cümlesinde acaba böyle bir kitabı okumakla hata mı yapıyorum diye düşünmeden edemedim. Ben neden morfin bağımlısı ki kendi tabiriyle morfinman bir insanın hayatıyla ilgileniyorum. Maşa olarak kullanılmış bir karakter gibi bir şeydi sanırım tiyatro için. Çünkü süreçte yolu açsa da devam ettiremedi ki bu hayalini. İlk müslüman kadın olarak sahneye çıkıyor ki o dönemde Müslüman kadınların sahneye çıkması yasakmış. Sonrasında örtüsü ile sahneye çıkamayacağını bildiği için hayatını örtüsüz bir şekilde geçirmeye karar veriyor. Bu kararından dolayı ailesi parçalanıyor. Ama her şey o kadar normal ki! Bir kere bile babasını arayıp sormuyor. Sadece bağımlı ve bunun karşılığında iğrenç bir hayat. Bir de şunu düşünmeden edemedim. Tamam bu kadın tiyatroda bir ilke imza attı ve çok alkış aldı. Buna lafım yok. Madem bu kadar tiyatroda ustaydı neden hiçkimse dönüp tekrar yüzüne bakmadı. Neden morfinsiz bir hayat için hiç çabalamadı. Neden hastane köşelerinde ölüme terk etti kendini? Acaba o zamanlarda bu bağımlılıkla alakalı tedavi süreci yok muydu? Bazı insanlar aşkı hak etmiyor, o adamın aşkını nasıl bıraktı :( okudum ama ne okudum neden okudum. Beğendim ama gerçek hayat hikayesi olması çok üzdü…

Nefesi Tutku Olan Kadın: Afife JaleOsman Balcıgil · Destek Yayınları · 20182,641 okunma

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.