Mekanın alışılmış görüntüsü, yaşamın ve rollerin tanıdık ,sıradan ve kolay olması nedeniyle insanlar genellikle yaşamdaki güzel şeylerin farkına varmadan yaşar giderler ne zaman ki! bu bilinçsiz hal biter ?ya kaybedince yada ikisinden biri uzaklaşıp gidince.. ne durumda olursa olsun insan ,güzel anılar mutlu anlar ve yeniden o anları yaşama istediği ve en önemlisi "Aşk" ,ne Yaşar sa yaşasın insanı ayakta tutar! Sabır verir.yaşamın bence edebi bir yönü de var sözcüklere döktüğümüz ,insanın içine bakan kendi kendine anlattığı kendi olduğu gerçeklerle uyuşmayan biraz hayalci biraz duygusal yönü ,ama insan da bir yere kadar, bazı şeylere gücü yetmez hayatını istediği yöne doğru döndüremez .bir yazgı var en zor olanı da bence ölüm var.. vovka ve şaşenka belki dostoyevskinin romanındaki makar ve varvara gibi birbirine dayanan birbirine güç veren iki sevgiliyi andır sa da bence aralarında daha derin bir şey var . İkisinin de Varoluş mücadelesi içinde birbirlerine kazandırdığı şeyler var . Sevgi ve aşktan öte bir şey sanki vovka ve şaşenka bu hayattaki en güzel şey birbirlerine kavuşmak olmuş belki ama savaşın iğrençliği ve vahşiliği arasında kelimelere dökülen mektuplar insanı derinden etkiliyor. çok şey anlatıyor mektuplar

Mektupların RomanıMihail Şişkin · Jaguar Kitap · 201784 okunma

·

1 artı 1'leme

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.