Mən insanların necə öldüyünü görmüşəm. İtlərin də tələf olmasının dəfələrlə şahidi olmuşam. Onlara toxunmağım belə, məni sarsıdıb. Həmin dəqiqələrdə güllər, təbəssüm, arzuladığım qadınlar barədə düşünürəm və anlayıram ki, ölüm qarşısında dəhşətimin kökündə həyata qısqanc sevgim durur. Mən yoxluğumdan sonra yaşayanları və onların həyatında mövcud olan gülləri, qadınları qısqanıram. Mən paxılam, çünki həyatı çox sevirəm, xudbinliyim də bundan irəli gəlir.